مقایسه اثرات اسپری سالبوتامول و ترکیب آن با ایپراتروپیوم بروماید در مجروحین شیمیایی

زمینه: انتخاب دارویی که در بهبود علائم ریوی مجروحان شیمیایی موثرتر و کم عارضه تر باشد همواره مورد توجه محققین بوده است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثرات اسپری سالبوتامول و اسپری کامبیونت (ترکیب اسپری سالبوتامول و ایپراتروپیوم بروماید) در بهبود عملکرد تنفسی مجروحین ریوی شیمیایی جنگ تحمیلی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1377 اجرا شد، ابتدا 30 تن از مجروحین ریوی شیمیایی که تحت پوشش بنیاد جانبازان قزوین قرار داشتند، اسپیرومتری شدند و مقادیر پایه ای fev/fvc و vc و mmef اندازه گیری شد. سپس بیماران در دو روز جداگانه مورد مطالعه قرار گرفتند. در یک روز سالبوتامول 200 میکروگرم دریافت کردند و اسپیرومتری مجدد در دقایق 20 و 180 انجام شد. در روز دوم تمام بیماران اسپری کامبیونت (شامل 200 میکروگرم سالبوتامول و 40 میکروگرم ایپراتروپیوم بروماید) دریافت کردند و مجددا اسپیرومتری در دقایق 20 و 180 انجام شد. در نهایت مقادیر اسپیرومتری پس از مصرف هر یک از داروها مقایسه شدند. یافته ها: مقادیر vc و fev1/fvc و mmef پس از مصرف کامبیونت در مقایسه با سالبوتامول به طور معنی داری بهبود یافت و این اثر در دقیقه 180 نسبت به دقیقه 20 بارزتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد به کارگیری مخلوط یک داروی آنتی کولینرژیک و یک آگونیست b2 در دوزهای پیشنهادی برای مجروحین شیمیایی، اثرات گشادکنندگی برونش بهتری نسبت به سالبوتامول به تنهایی ایجاد می نماید.